Een waterval is bij uitstek geschikt om dingen los te
laten. Sta je bovenaan, dan raast alles met geweld naar beneden. Sta je
onder, dan drijven de dingen langzamer bij je vandaan.
Als je veel verzameld hebt, dan komt er een moment om stukjes te
laten gaan. Stukjes van jezelf, wie je was, omdat ze je niet meer passen. Daarna
ontstaat de ruimte om opnieuw naar jezelf en de rest van de wereld te kijken.
En dat is mooi.
Wasserfall Steinerne Renne bei Wernigerode / Harz
Beste Margot,
Het ontstaansgebied van de Holtemme, rond Wernigerode, is
prachtig. De Harz is hier groen en wordt doorkruist door water dat naar beneden
wil. Water dat haast heeft.
Watervallen zijn wonderlijk. Vloeibaar, maar krachtig. Wat
met groot geweld naar beneden valt eindigt in kalmte en rust. Hetzelfde water.
Ooit duurde en duurde het maar. Een soort eindeloze val.
Dingen die belangrijk waren werden meegesleurd. Ik hield vast, ik hield vast,
ik hield alles vast. Botsend en beukend.
Nu ik beneden ben, laat ik het allemaal gaan. Water spoelt me schoon. Mijn hoofd is helder. De Holtemme stroomt door naar Halberstadt.
Liefs, Christel
Okertal i.
Harz / Romkerhaller Wasserfall
Beste Margot,
Hij lijkt imposant, maar dat is hij niet. Schijn bedriegt.
Een waterval die zich beter, hoger, groter voordoet dan hij is. Zo ben ik jarenlang bedot. Omdat ik niet geloofde dat wat ik zag, niet klopte.
De Romkerhaller waterval werd in 1863 aangelegd door het
bergstroompje de Kleine Romke te verleggen. Die Kleine Romke is te miezerig om
voor veel spektakel te zorgen. Alleen gevoed door de zon in het voorjaar, die
de sneeuw smelt, wordt het een waterval van enig formaat. Wil je jezelf een
teleurstelling besparen? Bezoek de waterval alleen in de lente!
Liefs, Christel
Bad Bertrich, Käzegrotte
Beste Margot,
De natuur
is monumentaal hier. Rotsen rijzen omhoog, water klatert naar beneden. In één
groot decor dat per seizoen van kleur veranderd. Van knisperend lichtgroen tot
kaal en bruin, ieder jaar opnieuw.
Dit gebied
is vulkanisch. Alles wat je verwacht van Duitsland, behalve een vulkaan. Toch
stroomde hier lava het
Üssbachtal in. Wat eerst heet en vloeibaar was, stolde, barste
en sleet langzaam uit. Daal de Spazierweg af langs de waterval en zie het verstrijken
van de tijd in al haar grilligheid. Van de dingen die vergaan.
Liefs,
Christel
Beste Margot,
Er staan
hier vooral dennen- en sparrenbomen. Ik hou van loofbossen. Den en spar is me
te donker. Onheilspellend en ondoordringbaar. Hier ruisen geen bladeren, hier
ruist alleen water.
De Ravenna
beek bijvoorbeeld die door het Ravenna dal stroomt. Waarover de Ravenna brug is
gebouwd. Doorklieving en verbinding op dezelfde plek. Iets in tweeën hakken,
maar het toch bij elkaar houden. Gekunsteld. Gemaakt.
Op naar de
Feldberg! De hoogste berg van het Zwarte Woud. Eindelijk licht,
eindelijk uitzicht.
Liefs, Christel
Wat een prachtig verhaal!
BeantwoordenVerwijderen